’s Lands Zeemagazijn is de naam van het opvallende monument waar Het Scheepvaartmuseum sinds 1972 in gevestigd is. Het vierkante, robuuste pand is door middel van 1000 palen op het water gebouwd naar een ontwerp van stadsbouwmeester Daniël Stalpaert. Toen in 1602 de Verenigde Oost-Indische Compagnie werd opgericht en de handel met omliggende landen
groeide, groeide ook de vraag naar capaciteit in de scheepsbouw.
In 1650 liet het stadsbestuur drie eilanden aanleggen om scheepswerven en pakhuizen op te bouwen. Op het eiland Kattenburg startte in 1655 de bouw van ’s Lands Zeemagazijn voor de
opslag van goederen van de Amsterdamse Admiraliteit – de toenmalige marine, die in het leven was geroepen om de grote Nederlandse handelsvloot te beschermen. De Zeeuwse zeevaarder Michiel de Ruyter nam zijn intrek in een woning aan de tegenwoordige Prins Hendrikkade en hield vanuit zijn huis de bouw nauwlettend in de gaten. Na negen maanden noeste arbeid was het pand gereed.
Naast kanonnen, zeilen en scheepsuitrusting werd in ’s Lands Zeemagazijn ook water opgeslagen. Onder de open binnenplaats lagen tonnen gevuld met zo’n 40.000 liter regenwater,
zodat schepen van drinkwater konden worden voorzien voordat ze aan hun tochten begonnen.
Ook werd er rond het gebouw onderhoud gepleegd aan de schepen. ’s Lands Zeemagazijn was in de Gouden Eeuw het centrum van de zeevaart en zou nog lange tijd een prominente rol
blijven vervullen.
Van 2007 tot 2011 werd het pand onderworpen aan een intensieve renovatie, waarbij een uniek object werd geplaatst: het glazen dak boven het Open Pleyn. Deze overkapping heeft een
bijzonder lijnenwerk dat is geïnspireerd op oude zeekaarten. Bezoekers turen vaak langdurig omhoog naar dit geometrische lijnenspel. Zo is het pand bijna vierhonderd jaar later nog steeds een icoon voor de tijd van weleer en daarmee de enige juiste plek voor Het Scheepvaartmuseum.